บริเวณด้านในของเนบิวลานายพรานที่เครื่องมือ NIRCam ของล้องโทรทรรศน์อวกาศเจมส์ เว็บบ์

นี่คือภาพประกอบจากฟิลเตอร์หลายตัวที่แสดงถึงการปล่อยก๊าซจากก๊าซไอออไนซ์ ก๊าซโมเลกุล ไฮโดรคาร์บอน ฝุ่น และแสงดาวที่กระจัดกระจาย ที่โดดเด่นที่สุดคือ Orion Bar ซึ่งเป็นกำแพงก๊าซและฝุ่นหนาแน่นที่ไหลจากด้านบนซ้ายไปขวาล่างในภาพนี้ และมีดาวสว่าง θ 2Orionis A. ฉากนี้สว่างไสวด้วยกลุ่มดาวมวลสูงอายุน้อย (หรือที่เรียกว่ากระจุกสี่เหลี่ยมคางหมู) ซึ่งอยู่ทางด้านขวาบนของภาพ รังสีอัลตราไวโอเลตที่รุนแรงและรุนแรงของกระจุกดาว Trapezium

• บทความอื่น ๆ : burnabyphotographicsociety.com

ทำให้เกิดสภาพแวดล้อมที่ร้อนและแตกตัวเป็นไอออนที่มุมขวาบน และค่อยๆ กัดเซาะแถบ Orion ออกไป โมเลกุลและฝุ่นสามารถดำรงอยู่ได้นานขึ้นในสภาพแวดล้อมที่มีการป้องกันโดยบาร์ที่มีความหนาแน่นสูง แต่พลังงานจากดาวฤกษ์ที่พุ่งสูงขึ้นทำให้เกิดพื้นที่ที่แสดงถึงความอุดมสมบูรณ์อันน่าทึ่งของเส้นใย ก้อนกลม ดาวอายุน้อยที่มีจานและโพรง เครดิต: NASA, ESA, CSA, การลดและวิเคราะห์ข้อมูล: PDRs4All ERS Team; การประมวลผลแบบกราฟิก S. Fuenmayor

ภาพ Webb ใหม่เผยให้เห็นมุมมองที่งดงามของ Orion Nebulaกล้องโทรทรรศน์อวกาศเจมส์ เวบบ์ (เวบบ์) ได้แสดงให้เห็นอีกครั้งถึงพลังอันน่าทึ่งของมันด้วยการถ่ายภาพที่มีรายละเอียดและคมชัดที่สุดเท่าที่เคยถ่ายจากบริเวณด้านในของเนบิวลานายพราน สถานรับเลี้ยงเด็กดาวนี้อยู่ในกลุ่มดาวนายพราน และอยู่ห่างจากโลกประมาณ 1,350 ปีแสง

นักวิจัยจาก Western University ในออนแทรีโอ แคนาดา เป็นส่วนหนึ่งของความร่วมมือระดับนานาชาติที่มุ่งเป้าไปที่ภาพที่ออกใหม่“เรารู้สึกทึ่งกับภาพที่น่าทึ่งของเนบิวลานายพราน เราเริ่มโครงการนี้ในปี 2560 ดังนั้นเราจึงรอมานานกว่าห้าปีเพื่อรับข้อมูลเหล่านี้” Els Peeters นักดาราศาสตร์ฟิสิกส์จาก Western University กล่าว

ภาพเหล่านี้ได้รับมาจากโปรแกรม Early Release Science Program Photodissociation Regions for All (PDRs4All ID 1288) ใน JWST ร่วมนำโดย Peeters นักวิทยาศาสตร์ศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์แห่งชาติฝรั่งเศส (CNRS) Olivier Berné และรองศาสตราจารย์ Institut d’Astrophysique Spatiale (IAS) Emilie Habart PDRs4All เป็นความร่วมมือระดับนานาชาติที่เกี่ยวข้องกับทีมนักวิทยาศาสตร์มากกว่าหนึ่งร้อยคนใน 18 ประเทศ. นักดาราศาสตร์ฟิสิกส์จากมหาวิทยาลัย Western คนอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับ PDRs4All ได้แก่ Jan Cami, Ameek Sidhu, Ryan Chown, Bethany Schefter, Sofia Pasquini และ Baria Kahn

JWST เนบิวลานายพรานชั้นในดาวฤกษ์อายุน้อยที่มีจานในรังไหม:ดาวเคราะห์ก่อตัวเป็นจานก๊าซและฝุ่นรอบๆ ดาวฤกษ์อายุน้อย ดิสก์เหล่านี้กำลังสลายหรือ “ระเหยด้วยแสง” เนื่องจากสนามการแผ่รังสีที่รุนแรงของดาวฤกษ์รูปสี่เหลี่ยมคางหมูที่อยู่ใกล้เคียงทำให้เกิดรังไหมของฝุ่นและก๊าซรอบตัวมัน เกือบ 180 ดวงจากจานระเหยแสงจากภายนอกที่ส่องสว่างรอบๆ ดาวฤกษ์อายุน้อย (หรือที่รู้จักว่า Proplyds) ถูกค้นพบในเนบิวลากลุ่มดาวนายพราน และ HST-10 (ที่อยู่ในภาพ) ก็เป็นหนึ่งในดาวที่ใหญ่ที่สุดที่รู้จัก วงโคจรของดาวเนปจูนแสดงไว้เพื่อเปรียบเทียบ

เส้นใย: ภาพทั้งหมดอุดมไปด้วยเส้นใยที่มีขนาดและรูปร่างต่างกัน สิ่งที่ใส่เข้าไปนี้แสดงเส้นใยบางๆ คดเคี้ยว ซึ่งอุดมไปด้วยโมเลกุลไฮโดรคาร์บอนและโมเลกุลไฮโดรเจนเป็นพิเศษθ2 Orionis A: ดาวที่สว่างที่สุดในภาพนี้คือ θ2 Orionis A ซึ่งเป็นดาวฤกษ์ที่สว่างพอที่จะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าจากสถานที่มืดบนโลก แสงดาวที่สะท้อนจากเม็ดฝุ่นทำให้เกิดแสงสีแดงในบริเวณใกล้เคียง

ดาวฤกษ์อายุน้อยภายในทรงกลม: เมื่อเมฆก๊าซและฝุ่นหนาแน่นไม่เสถียรด้วยแรงโน้มถ่วง พวกมันจะยุบตัวเป็นเอ็มบริโอของดาวที่ค่อยๆ โตขึ้นเป็นมวลมากขึ้น จนกว่าพวกเขาจะสามารถเริ่มการหลอมนิวเคลียร์ในแกนกลางของพวกมันได้ พวกมันก็เริ่มส่องแสง ดาวฤกษ์อายุน้อยนี้ยังคงฝังอยู่ในกลุ่มเมฆที่เกิดเครดิต: NASA, ESA, CSA, การลดและวิเคราะห์ข้อมูล: PDRs4All ERS Team; การประมวลผลแบบกราฟิก S. Fuenmayor & O. Berné

“การสังเกตการณ์ใหม่เหล่านี้ช่วยให้เราเข้าใจได้ดีขึ้นว่าดาวมวลสูงเปลี่ยนก๊าซและเมฆฝุ่นที่พวกมันถือกำเนิดขึ้นได้อย่างไร” พีเตอร์สกล่าว เธอเป็นศาสตราจารย์และคณาจารย์ด้านดาราศาสตร์ของมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น สถาบันเพื่อการสำรวจ โลกและอวกาศ

“ดาวอายุน้อยจำนวนมากปล่อยรังสีอัลตราไวโอเลตจำนวนมากโดยตรงไปยังเมฆพื้นเมืองที่ยังคงล้อมรอบพวกมัน และสิ่งนี้จะเปลี่ยนรูปร่างทางกายภาพของเมฆตลอดจนองค์ประกอบทางเคมีของมัน การทำงานนี้แม่นยำเพียงใด และผลกระทบต่อดาวฤกษ์และการก่อตัวของดาวเคราะห์ในครั้งต่อๆ ไปนั้นยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด”

ภาพที่เพิ่งเปิดตัวใหม่เผยให้เห็นโครงสร้างที่งดงามมากมายภายในเนบิวลา จนถึงขนาดที่เทียบได้กับขนาดของระบบสุริยะ

“เราเห็นเส้นใยหนาแน่นหลายเส้นอย่างชัดเจน โครงสร้างเส้นใยเหล่านี้อาจส่งเสริมดาวฤกษ์รุ่นใหม่ในบริเวณที่ลึกกว่าของเมฆฝุ่นและก๊าซ ระบบดาวฤกษ์ที่ก่อตัวขึ้นแล้วก็ปรากฏขึ้นเช่นกัน” เบอร์เน่กล่าว “ภายในรังของมัน ดาวฤกษ์อายุน้อยที่มีจานฝุ่นและก๊าซ ซึ่งดาวเคราะห์ก่อตัวขึ้นในเนบิวลา โพรงขนาดเล็กที่ขุดโดยดาวฤกษ์ดวงใหม่ซึ่งถูกพัดพาโดยรังสีที่รุนแรงและลมดาวฤกษ์ของดาวฤกษ์เกิดใหม่ก็มองเห็นได้ชัดเจนเช่นกัน”

Proplyds หรือดิสก์ก่อกำเนิดดาวเคราะห์ที่แตกตัวเป็นไอออน ประกอบด้วยดาวฤกษ์กลางที่ล้อมรอบด้วยดิสก์ฝุ่นและก๊าซที่ดาวเคราะห์ก่อตัวขึ้น กระจัดกระจายไปทั่วภาพมีไอพ่นโปรโทสเตล การไหลออก และดาวตั้งไข่หลายดวงที่ฝังอยู่ในฝุ่น

“เราไม่เคยเห็นรายละเอียดที่ละเอียดอ่อนว่าสสารในอวกาศมีโครงสร้างอย่างไรในสภาพแวดล้อมเหล่านี้ และค้นหาว่าระบบดาวเคราะห์สามารถก่อตัวได้อย่างไรเมื่อมีรังสีที่รุนแรงนี้ ภาพเหล่านี้เผยให้เห็นมรดกของสสารระหว่างดวงดาวในระบบดาวเคราะห์” ฮาบาร์ตกล่าว