THE ABALONE POACHER (4) – นักล่าหอยเป๋าฮื้อ
THE ABALONE POACHER (4) – นักล่าหอยเป๋าฮื้อ
การค้าหอยเป๋าฮื้อที่ผิดกฎหมายมีวิวัฒนาการจากการดำเนินการอย่างไม่เป็นทางการในช่วงปลายทศวรรษ 1980 ไปสู่ระบบอาชญากรที่มีการจัดการอย่างดีในทศวรรษต่อมา ผลกำไรของการค้าหอยเป๋าฮื้อดึงดูดผู้ประกอบการจากโลกใต้พิภพที่แตกต่างกัน แก๊งค้าสามกลุ่ม
ซึ่งเป็นการปรากฎตัวของแร็กเก็ตคุ้มครองจีนโบราณในช่วงปลายศตวรรษที่ 21 มีเครือข่ายและกล้ามเนื้อในการเคลื่อนย้ายของเถื่อนหลายพันตันไปครึ่งทางทั่วโลก เพิ่มหอยเป๋าฮื้อลงในรายการสินค้าที่ค้ามนุษย์ ได้แก่ หูฉลาม ยาเสพติด ของปลอม และ ผู้คน. การดำเนินธุรกิจในแอฟริกาใต้ง่ายขึ้นเมื่อประเทศเปิดพรมแดนหลังการแบ่งแยกสีผิว
แต่กลุ่ม Triad ยังต้องการความช่วยเหลือในการรับหอยเป๋าฮื้อจากชุมชนชาวประมงในท้องถิ่น มาจากแก๊งข้างถนนที่ควบคุมการค้ายาเสพติดของเวสเทิร์นเคปและมีเครือข่ายที่เข้มแข็งทั่วทั้งจังหวัด ภายในเวลาไม่กี่ปี ผู้ซื้อชาวจีนได้แลกเปลี่ยนยากับหอยเป๋าฮื้อ โดยไม่จำเป็นต้องใช้เงินสด และเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในใจกลางเศรษฐกิจอาชญากรของแหลมเคป
“องค์กรจีนที่ควบคุมการค้าหอยเป๋าฮื้อมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับผู้ค้ายาชั้นนำ เรามักเจอยาเสพติดเมื่อเราบุกค้นที่เก็บหอยเป๋าฮื้อ” Dino Govender หัวหน้าหน่วยสืบสวนพิเศษของกรมประมงแห่งชาติกล่าว
ความสัมพันธ์ทางการค้าเริ่มต้นจากแมนดรักซ์ในทศวรรษ 1990 แท็บเล็ตที่เรียกว่า ‘ปุ่ม’ ถูกรมควันด้วยกัญชาเพื่อให้ง่วงนอนและถูกสะกดจิต Mandrax เสพติดและการใช้ยาเกินขนาดอาจถึงแก่ชีวิตได้ แต่ในช่วงต้นทศวรรษ 2000 กลุ่มหอยเป๋าฮื้อเริ่มนำเข้าสารที่ทำลายล้างมากขึ้น
การใช้คริสตัลเมทแอมเฟตามีนในทางที่ผิด ซึ่งเป็นสารกระตุ้นเชิงรุกที่รู้จักกันในท้องถิ่นว่า ‘ติก’ ได้มาถึงระดับวิกฤตในแหลมภายใน 15 ปีที่ผ่านมา Tik แพร่กระจายไปพร้อมกับการรุกล้ำ: เพื่อเป็นการตอบแทนสำหรับหอยเป๋าฮื้อ กลุ่ม Triad ได้จัดหาสารตั้งต้นของสารเคมีเช่น ephedrine และ pseudoephedrine ให้กับแก๊งในท้องถิ่น
เพื่ออำนวยความสะดวกในการผลิตยาราคาถูกและขนาดใหญ่ ในขณะที่ทั้งสองฝ่ายได้ประโยชน์อย่างดีจากข้อตกลงนี้ ผลกระทบในชุมชนชาวประมงก็สร้างความเสียหายอย่างมาก การบรรจบกันของการลักลอบล่าสัตว์และยาเสพติดที่แข็งกระด้างลงเอยด้วยการเสพติดที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
การค้าหอยเป๋าฮื้อในแอฟริกาใต้ได้นำเงินมาสู่การตั้งถิ่นฐานชายฝั่งที่ต้องการความช่วยเหลือ มันยังขยายขอบเขตการเข้าถึง และอาจเป็นอันตรายต่อเศรษฐกิจอาชญากรรมด้วย มันคือ Carl Linnaeus บิดาแห่งอนุกรมวิธานของสวีเดน ซึ่งกำหนดให้สปีชีส์ของมันคือ Haliotis midae ในปี ค.ศ. 1758 เกือบ 250 ปีก่อนที่มูลค่าของมันจะเพิ่มขึ้น
การเลือกถ้อยคำของเขามีความรอบคอบ Haliotis ซึ่งหมายถึงสกุล หมายถึง ‘หูทะเล’ และพบได้ทั่วไปในหอยเป๋าฮื้อทุกชนิด แต่มิแดซึ่งจำเพาะสำหรับความหลากหลายของแอฟริกาใต้ เกิดจากไมดาส ราชาแห่งตำนานเทพเจ้ากรีก ผู้ซึ่งมีความสามารถที่จะเปลี่ยนทุกสิ่งที่เขาสัมผัสให้กลายเป็นทองคำ
แล้วบังเอิญเปลี่ยนลูกสาวสุดที่รักของเขาให้กลายเป็นรูปปั้นทองคำโดยบังเอิญ นี่คือของขวัญจาก Midas สำหรับแอฟริกาใต้ในยุคปัจจุบัน: การลักลอบล่าหอยเป๋าฮื้อเป็นคำสาปที่ปิดทอง
การช่วยเหลือเกิดขึ้นหลังเที่ยงคืน
หลังจากสามวันบน เกาะร็อบเบิน พวกผู้ชายก็ขาดน้ำและอาหารหมด เกิดคลื่นลมแรงขึ้น ก้อนสีเข้มเกาะเป็นรอยย่นของอ่าว มือถือของจาค็อบเสียชีวิต บ่ายวันนั้นเพื่อโทรออกครั้งสุดท้าย เขาได้ถอดแบตเตอรีออกแล้ววางบนก้อนหินอุ่นๆ ความร้อนดึงประจุเล็กน้อย “บอกให้ภรรยารู้ว่าฉันจะกลับบ้าน” เขาบอกชายที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งก่อนจะตัดสาย
ยาโคบไม่รู้ว่าเรือจะมาถึงกี่โมง ยืนอยู่ข้างๆ ซากเรือเป็นเวลาหลายชั่วโมง รอให้แสงไฟฉายสว่างจ้าหรือเสียงเครื่องยนต์ ผู้สมรู้ร่วมของเขานอนแทบเท้าของเขาสั่นสะท้านในสถานะถอนยาบ้า ในที่สุด เจคอบก็ได้ยินเสียงฉวัดเฉวียนและทำเป็นรูปร่างสีดำจางๆ หลังเกลียวคลื่น เขาปลุกเพื่อนของเขาและเดินไปที่น้ำ
“เขายืนกรานที่จะนำถุงหอยเป๋าฮื้อมาด้วย” เจคอบกล่าว “ฉันพยายามเกลี้ยกล่อมให้เขาทิ้งมันไป แต่เขาไม่ทำ ฉันพูดว่า ‘ให้เงินไปเลย!’”
พวกเขาว่ายไปทางเบรกเกอร์ กระแสน้ำดึงพวกเขาไปด้านข้าง คลื่นปั่นฟองขึ้นจนเต็มปากของพวกเขา รู้สึกเคลื่อนไหวลำบาก คลื่นลูกใหญ่โหมกระหน่ำต่อหน้าพวกเขา และพวกเขาก็มุดลงไปด้านล่าง ลากกลับเข้าฝั่ง คลื่นอีกลูกหนึ่งดังสนั่น ตามมาด้วยคลื่นอีกลูกหนึ่ง ยาโคบขึ้นมาที่ประภาคาร ผู้สมรู้ร่วมของเขากำลังดูดอากาศ
“ฉันตะโกนใส่เขาให้ไปต่อ” เจคอบบอกกับฉัน “เขาบอกว่าเขาทำไม่ได้ เขาจะไม่ปล่อยกระเป๋าของเขา”
เรืออยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยหลา ป้องกันไม่ให้เข้าใกล้ทะเลที่ขรุขระ คลื่นลูกที่สี่กลิ้งเข้ามา เจคอบเห็นหนึ่งในห้าข้างหลังมัน “จากนั้นฉันก็จำบางสิ่งที่ปู่ของฉันสอนเมื่อตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก” เขาบอกฉัน “เขาพูดว่า ‘คลื่นลูกใหญ่มาเป็นกลุ่มละเจ็ด’ หลังจากพังอีกสองครั้งฉันก็คว้าชายคนนั้น ฉันเตะให้หนักที่สุดเท่าที่จะทำได้”
ผู้สมรู้ร่วมคิดรอดชีวิต โดยได้รับเงิน 80 ดอลลาร์สำหรับกระเป๋าที่บรรจุไว้ครึ่งหนึ่ง ซึ่งเขาคว้าไว้จนไปถึงเรือ เจคอบกลับมาพร้อมกับความว่างเปล่า—แต่เมื่อเทียบกับผู้ร่วมสมัยส่วนใหญ่ของเขามีรถที่โชคดี เขาไม่ได้ตกเป็นเหยื่อของการติดยา เขามองเห็นส่วนโค้งที่กว้างขึ้นของอาชีพการลักลอบล่าสัตว์ของเขา แม้ว่าการหาทางออกจะยังคงเข้าใจยาก
ภรรยาของเขาให้กำเนิดลูกคนที่สามเมื่อปีที่แล้ว บ้านของพวกเขามีห้องน้ำชักโครกและปลั๊กไฟใหม่ ในฤดูหนาว ห้องจะแห้ง จาค็อบวางแผนที่จะทิ้งการค้าหอยเป๋าฮื้อไว้เบื้องหลัง เขาได้ปิดล้อมทรัพย์สินของเขาและเริ่มทำฟาร์มสัตว์ปีก (ปู่ทวดของเขาเป็นชาวนาในหุบเขา Hout Bay ก่อนที่จะสูญเสียที่ดินของเขาระหว่างการแบ่งแยกสีผิว)
“นี่คือกลยุทธ์ทางออกของฉัน” เจคอบบอกฉันเมื่อฉันไปเยี่ยมเขาครั้งล่าสุด เป็นเวลาบ่ายแก่ๆ เขากำลังเล่นซ่อนหากับลูกสาววัย 7 ขวบของเขา กำลังยิ้มจากด้านหลังพุ่มไม้เมื่อฉันมาถึง เป็ดและไก่มีรอยขีดข่วนภายในกรงผสมพันธุ์ เจคอบพาฉันไปดูกรงขนาดใหญ่กว่าที่เขากำลังสร้างอยู่ด้านหลัง
“ผมมีนกมากกว่า 80 ตัว” เขากล่าว “ฉันจะปกป้องพวกเขาที่นี่ในช่วงหน้าหนาว ฉันขายไข่ให้คริสตจักรของฉัน ผู้คนต้องการมากกว่าที่ฉันจะให้ได้”
ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : burnabyphotographicsociety.com
